Περιγραφή
Οι καταστροφές παραμονεύουν στη γωνία. Οι παππούδες µας προκάλεσαν τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι γονείς µας τον Εµφύλιο και τη χούντα, η γενιά του Πολυτεχνείου ευθύνεται για τη διαφθορά και το Μνημόνιο. Σε κάθε περίπτωση όμως υπάρχει μια πρόοδος: ο Εµφύλιος ήταν µικρότερο κακό από τη Μικρασιατική Καταστροφή, η δικτατορία µικρότερο από τον Εµφύλιο, η σημερινή οικονοµική καταστροφή ελαφρύτερη δοκιμασία από τη χούντα και την εισβολή στην Κύπρο. Η τρέχουσα κρίση θα αναμορφώσει αναπόφευκτα τα πράγματα είτε προς το χειρότερο είτε προς το καλύτερο…
Θα χρειασθεί να ξεβολευτούμε άγρια και να αναζητήσουμε λύσεις, που για πολλούς φαντάζουν αδύνατες. Πρέπει να ανακαλύψουμε και πάλι τις αξίες της δημιουργικής και σκληρής εργασίας και να αναπτύξουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα στη Γεωργία, την Ενέργεια, την Τεχνολογία, τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία, που αποτελούσαν ανέκαθεν τα ισχυρά όπλα της ελληνικής οικονομίας…
Πρέπει να μαθαίνουμε τους νέους να μαθαίνουν και όχι να ξέρουν ό,τι ξέρουμε εμείς! Καμιά γενιά στη νεότερη ιστορία δεν έζησε με τους όρους της προηγούμενης. Πολύ περισσότερο σε εποχές ραγδαίων εξελίξεων, όπου η γνώση και η επιστημονική πρόβλεψη δεν ξεπερνά τον ορίζοντα μιας πενταετίας…
Αυτά θα γίνουν με δασκάλους, που έχουν την έμπνευση ή το θάρρος να ενώσουν τα θρανία της τάξης ανά δύο και να σχηματίσουν διάταξη με τετραμελείς ομάδες, που είναι απαραίτητη για την ομαδοσυνεργατική διδασκαλία. Γιατί μόνο έτσι θα φύγουν από τη λογική του «μη μιλάτε μεταξύ σας» και θα πουν στους μαθητές «μιλήστε μεταξύ σας, συνεργαστείτε, διατυπώστε ερωτήματα και βρείτε τις απαντήσεις». Έτσι θα μάθουν να εργάζονται και να συνεργάζονται, να κοιτούν το πρόσωπο και όχι την πλάτη του συμμαθητή τους, θα βρουν το θάρρος να πουν τη γνώμη τους και τη δύναμη να δεχτούν ή να αντικρούσουν τη γνώμη του συμμαθητή τους.
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
