Περιγραφή
“Από κείνα όμως ακόμα τα χρόνια για μένα δεν υπήρχε καμία αμφιβολία πάνω σ ‘αυτό το θέμα: δε μου άρεσε αυτό που ονομάζουμε “σαρκικές απολαύσεις” επειδή πράγματι είναι πάντα ανούσιες. Εμένα το μόνο που μου άρεσε, ήταν καθετί που θεωρούμε “βρώμικο”. Ούτε κι η συνηθισμένη κραιπάλη μ ‘ικανοποιούσε, κάθε άλλο μάλιστα, γιατί αυτή το μόνο που κάνει είναι να βρομίζει την κραιπάλη, κι αφήνει απείραχτο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάτι ανώτερο κι απόλυτα καθαρό. Η κραιπάλη που ξέρω εγώ, σπιλώνει όχι μόνο το κορμί μου και τις σκέψεις μου, αλλά και καθετί που μπορεί να συλλάβει μπροστά της το μυαλό μου, δηλαδή το μέγα έναστρο σύμπαν που δεν παίζει παρά μόνο το ρόλο σκηνικού.”
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Σελίδες 164