Περιγραφή
Αναγνωστική θεωρία, ερμηνεία του κειμένου ως δράσης, γενεαλογία της γραφής ως εξουσίας, γραμματολογία αναιρετική του φωνοκεντρισμού, ικανότητα του κρίνειν αυτού που δεν μπορεί να κριθεί πλέον διότι έχει υποσκάψει τους κανόνες της κρίσης του, η μη-κοινωνιολογία, αναλυτική μιας κοινωνίας κειμενικής, προϋποθέτει εκτός από κίνητρα εννοιολογικά και την κινητήρια διαίσθηση του μελετητή σαν «θλιμμένη γνώση» ενός ατέλεστου post. Επιβάλλει ακόμη την προσχώρησή του σε μια διευρυμένη σκέψη που κρίνει αισθητικά την πολιτική και την κοινωνία, εντοπίζοντας – με μια έρευνα που αποσκοπεί στο «νόημα» του νοήματος – τη γραμματολογική περισσότερο παρά την αιτιώδη λογική του στις αλληγορίες: τα κείμενα και τα λογοπαίγνια. Τα ατήρητα pacta ενός ανομικού συμβιβασμού που το Κράτος Προνοίας έχει επιτυχώς διαπράξει με την κοινωνία εις βάρος του ιδιωτικού χώρου και της α-σήμαντης μικρο-ιστορίας της ιδιωτικής ζωής. Μόνον σ’ αυτήν έχουμε υπάρξει.
(από την έκδοση)
Περιεχόμενα
Προ-γραφή
Αφού λοιπόν
Το κείμενο
Η κριτηριολογία
Το σχόλιο
Η γραφή
Το μανιφέστο
Η δια-κειμενικότητα
Το πείραμα
Η αντιγραφή
Η πραγματικότητα
Η κοινωνιολογία
Τα τρία στοιχεία
Η μη-κοινωνιολογία
Το σκάνδαλο
Η πρωτοτυπία
Οι τρεις διερωτήσεις
Η αισθητική κρίση
Η ανάγνωση του Kant
Η αναφορά στον Kant
Το “νέο” και το “παλαιό”
Η δικαιοδοσία
Η ανασκοπική κρίση
Μοντέρνο – μετα-μοντέρνο
Foucault και Habermas
Η παραίνεση
Η παλινωδία
Η αιτιότητα και η διαλεκτική
Η μεταφορά
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σελίδες 224
