Περιγραφή
Όταν κάποιος που παρακολουθεί και καταγράφει την ελληνική ροκ σκηνή από τη γέννησή της μέχρι σήμερα, είναι ευνόητο ν’ αποτελεί και ο ίδιος έναν μεγάλο και θερμό θιασώτη του έργου του Παύλου Σιδηρόπουλου, που χαρακτηρίσθηκε ανεξαίρετα από το σύνολο του μουσικού τύπου ως ο πλέον αυθεντικός εκπρόσωπος του χώρου αυτού. Και για όλους εμάς ειδικά που γνωρίσαμε από κοντά τον Παύλο, η είδηση του θανάτου του εκείνο το παγωμένο πρωινό του Δεκέμβρη του 1990 υπήρξε ένα ισχυρό σοκ. Όχι γιατί αγνοούσαμε το σοβαρό πρόβλημα του με την ηρωίνη αλλά να. . . πιστεύαμε πως χρόνια ολόκληρα τώρα είχε τη δυνατότητα και την εμπειρία να “κοντρολάρει” την κατάσταση. Εξ’ άλλου λίγους μήνες πριν από την άδοξη φυγή του, ο ίδιος την είχε αποκηρύξει δημόσια στη τελευταία συνέντευξη της ζωής του σ’ ένα μουσικό περιοδικό, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι “η ηρωίνη σ’ εκμηδενίζει είναι ένας μύθος, μία μπούρδα…”.
(από την έκδοση)
Σελίδες 190
