Περιγραφή
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Γανυμήδης ήταν ο πιο όμορφος έφηβος που ζούσε πάνω στη γη. Ο Δίας, ο πρώτος των θεών, τον ερωτεύτηκε και πήρε τη μορφή αετού για να τον ανεβάσει μαζί του στον ουρανό. Η αρπαγή του Γανυμήδη παρέμεινε σύμβολο μιας τόλμης αναγκαίας για έναν έρωτα που παραβιάζει τους κοινούς κανόνες.
Την εποχή που ήμουν φοιτητής, οι λέξεις ομοφυλόφιλος και παρίας ήταν συνώνυμες. Από τους άνδρες και τις γυναίκες της γενιάς μου έλειπε το εξής: η δυνατότητα να ανακαλύψουν, στα πρότυπα που ολόκληρος ο κόσμος θαυμάζει και παραδέχεται ως μεγαλοφυΐες, τη νομιμοποίηση προτιμήσεων και αισθημάτων που η κοινή γνώμη κατακρίνει χαρακτηρίζοντας τα “αντίθετα προς τη φύση”. Ήταν λοιπόν καιρός να δείξουμε, για να μην αισθάνεται πια κανείς σήμερα τη μοναξιά και τη στενοχώρια που απορρέουν από τη συνειδητοποίηση ότι ανήκει στο περιθώριο, ότι αφ’ ενός μεν οι διώξεις των ομοφυλοφίλων που ξεκίνησαν τον 19ο αιώνα οφείλονται αποκλειστικά σε οικονομικούς και πολιτικούς λόγους, αφ’ ετέρου δε ότι μερικά από τα πιο λαμπρά πνεύματα της ιστορίας, από τους μεγαλύτερους ποιητές και συγγραφείς, συνθέτες, ζωγράφους και κινηματογραφιστές όλων των εποχών, από τη Σαπφώ ως τον Πλάτωνα, από τον Γουΐτμαν ως τον Καβάφη, από τον Μέλβιλ ως τη Γιουρσενάρ, από τον Καραβάτζιο ως τον Νταβίντ, από τον Μότσαρτ ως τον Σούμπερτ, από τον Αϊζενστάιν ως τον Βισκόντι, έπλεξαν ένα δίχτυ έργων που μπορούν στο εξής να χρησιμεύσουν ως κουλτούρα, δηλαδή ως παράδειγμα και ως ενθάρρυνση.
Πολύ περισσότερο από τις πατερναλιστικές και υποκριτικές αφέσεις αμαρτιών που δίνουν οι ψυχίατροι και οι ψυχαναλυτές εδώ και εκατό χρόνια, αληθινή απάτη του καιρού μας, που ξεσκεπάζεται εδώ σε ένα ανεκδοτολόγιο ανοησιών που προκαλεί τη θυμηδία. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Σελίδες 416
ISBN 960-256-220-Χ
