Περιγραφή
Το βιβλίο αυτό αποτελεί την οριστική, συμπληρωμένη εκδοχή, τής υπό τον ίδιο τίτλο, παλιότερης συγκεντρωτικής έκδοσης. Εδώ περιλαμβάνεται το σύνολο του ποιητικού έργου του Βύρωνα Λεοντάρη, όπως αυτό αποτυπώθηκε σε δέκα συλλογές, από το 1949 έως το 2006.
“Κλειστό είναι το ανοιχτό βιβλίο που κρατάς.
Αλλιώς θα ανοίξει.
Όπως ανοίγει σφαλιστή δίφυλλη πόρτα. Από τη μέση.
Στο στάχωμά τους θα χωρίσουνε τα φύλλα
και με τις έξω άκρες τους στα δάχτυλά σου τρίζοντας
αργά σαν σε ρεζέδες θα περιστραφούν.
Και τότε είναι πού θα διαβάσεις το κενό
– γιατί, ποιο άνοιγμα χωρίς κενό;
Έτσι κι όταν ανοίγω την ψυχή μου.
Για το κενό του ανοίγματος και μόνο.
Όλα τ’ άλλα είναι γνωστά. Σαν “ανοιχτό” βιβλίο.”
(από την έκδοση)
Περιεχόμενα
ΠΑΛΙΟΙ ΚΗΠΟΙ
Άνθρωποι
Δάκρυσες…
Ο χωρισμός
Νεκροταφείο Μ…
Ο σταθμός
Τώρα η βροχή κεντάει…
Είμαι φτωχός
Καντάδα στον ανοιχτό ουρανό
ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ – 1954
Ξυπνήσαμε καταμεσί σε μια κραυγή γύρω κάπνιζαν
ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Ι Δεν ξεχωρίζω πια τον ερχομό σου από την άνοιξη
II Βλέφαρο ασάλευτο, φτερούγα δίχως αναστεναγμό
III Έξω από το χαράκωμα της μοίρας
IV Προτού το πρόσωπο βουλιάξει
V Να! αλλάζει βάρδια ο πόνος με τ’ αστέρι
VI Πάθος ανθρώπινο
VII Δεν μπόρεσαν
VIII Ακόμα ένα σφυγμό
Η τελευταία εποχή
Γενική αίσθηση
ΠΡΕΛΟΥΝΤΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ
Ι Πάντα να ρίχνεις στις πληγές σου νέο κουράγιο
II Κράτα καλά τη βάρδια σου
III Τι μοίρα, αλήθεια αυτή!… πάντα να στέκεις
Το κοιμητήρι των ακοίμητων
Γαλάζια κόκαλα
Ο γυρισμός των εξόριστων
Στάζει το σπίτι μας
Αυτές οι εκβολές των ματιών σου…
Γυρεύοντάς σε
Ποτέ δεν είχε η Νύχτα
ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΥΡΟΠΩΛΕΙΟΥ
Ι Όταν μου λέτε πώς είναι άνεμος
II …Να έχυνες τα χέρια σου μέσα σ’ αυτή τη φοβερή πληγή
III Μα έχεις κι εσύ ανάμεσα στα φρύδια
KNOW UNTO GOD
Τί θα γίνει με τούτον τον τυφλό
Όσο
Κοιτάχτε
ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ – 1957
Δεν ήλπιζα
Όχι σαν τα πουλιά
ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
Ι Τις φωνές των πουλιών που φύγανε
II Σηκώνουνε τους τραυματίες σαν τσαμπιά
III Γιορτές των πυροτεχνημάτων στην Πορτογαλία
IV Κάτοχος, φυσικά, και ξένης γλώσσης
V Ζωή καμίνι
VI “-Άλλαξε ο άνθρωπος”- πώς θες να μην αλλάξει
Νανούρισμα για ένα μικρό χτίστη
Μιλήστε μου γι’ αστροφεγγιές
ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ
Ι Γυρνάμε και στριφογυρνάμε
II Δεν είναι τώρα η εποχή των ξάστερων αγώνων
III Αυτούς, που στείλαν στο χαμό, τους φέρνει πίσω η άνοιξη
Η σιωπή που ακολουθεί
Μονάχα αντίο
Λεηλασία
“Κάρλο”
Πριν από το “τετέλεσται”
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Ι Ετούτη η άνοιξη έχασε πολύ αίμα
II Πότε θα δω το τελευταίο μαχαίρι να τσακίζεται στο βράχο
III Ο γυρισμός
Από τις ρίζες
Έξι χρόνια
Σαν ένα ατέλειωτο φιλί
Ανθεστήρια
ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ
Ι Οι πολιτείες της αδικίας είναι κυκλωμένες
II Οι έτοιμοι
III Εδώ, που μέσ’ από την ανυπόταχτη στερνή κραυγή
Η ΟΜΙΧΛΗ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ – 1959
ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ι Δεν ήρθαμε στην τύχη εδώ
II Αν δε θυμώσω, πώς να σηκωθώ απ’ την αηδία
III “Αποχρωματισμοί”
IV Η Μάρθα στο παράθυρο
Η επιστροφή των πολεμιστών
ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ
Ι Πέτρες πάνω στις πέτρες
II Ενθύμηση αποχαιρετισμού στ’ αρχαία ερείπια
III Ο φρουρός και οι ιτιές
IV Δίολκος
V Κύματα που έγιναν επάλξεις…
ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ
Ι Νύχτα σκληρή κι απαρηγόρητη σαν κλάμα παιδιού
II Τα πρόσωπα έγιναν σιγά σιγά ένα με τους τοίχους
III Τα χέρια κάτω απ’ το φεγγάρι
IV Μείναμε μοναχά με την καρδιά
V Πονώ γιατί πέρασε μέσ’ απ’ την καρδιά μου
VI Έσπασα πια τις σάλπιγγες
Η ΟΜΙΧΛΗ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ
Ι Ο χορός των τελειοφοίτων
II Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι
III Εκείνοι που προχώρησαν χάθηκαν απ’ τα μάτια μας
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ
Ι Το φράγμα
II Άλκηστη
III Τα πρόσωπα των αντικρινών σπιτιών τρυπημένα
ΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ – 1962
Ι Έλεος δεν έχει τούτο το φεγγάρι
II Μέρες που δεν σε θέλουν πια
III Η τελευταία βραδιά στο σπίτι με τους ίσκιους
IV Μα Αυτός ωστόσο προχωράει στην ανηφόρα
V Και μόνο εσύ θ’ αναζητάς τη σταυρωμένη ανάσα μου
VI Φύκια των ουρανών μες στην αγρύπνια τα λυμένα μου μαλλιά
VII Ο φίλος με τα τριαντάφυλλα
VIII Δεν είναι μόνο εμείς που φύγαμε απ’ τις θέσεις μας
IX Άξαφνα ανατινάχτηκε η στιγμή
Χ Ξερίζωσέ με, άνεμε, ξερίζωσέ με
XI Plouton Club
XII Μετανάστες
XIII Αυτό που ακόμα γύρω μας πονάει
ΚΡΥΠΤΗ – 1968
Η θαμπή μέρα
ΕΝΑΣ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Ι Αν είναι να χαθούμε, τώρα θα χαθούμε
II Ακαθόριστη μένω στην αφή σου
ΒΑΡΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Ι – Μέρα τη μέρα αδυνατίζεις […]
ΜΑΝΤΕΙΟ
ΨΥΧΟΣΤΑΣΙΑ – 1972
ΨΥΧΟΣΤΑΣΙΑ
ΙΩΣΗΦ, ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΡΙΜΑΘΑΙΑΣ
ΑΙΝΙΓΜΑ
ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ – 1976
ΕΚ ΠΕΡΑΤΩΝ – 1986
ΕΝ ΓΗ ΑΛΜΥΡΑ – 1996
AMAGER
ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΤΡΑΥΛΙΣΑ…
ΣΤΙΧΟΜΑΝΤΕΙΑ
ΤΟ ΜΕΘΥΣΙ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
ΕΩΣ… – 2003
ΕΚΤΟΣ
ΕΠΕΚΕΙΝΑ
ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ – 2006
ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
Requiem για βιβλία και βιβλιοκαταλόγους
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΤΙΤΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ
Σελίδες 336
ISBN 978-960-17-0371-8
