Περιγραφή
Για τον Μίσιμα τόσο ο φασισμός όσο και ο κομμουνισμός είναι από τη μεριά των “βαρβάρων”· δικός του είναι μόνο ο κώδικας της ηθικής των σαμουράι, ιδεογράμματα βαθιά χαραγμένα στο σώμα των ιαπωνικών νησιών. Δεν είναι τυχαίο που από τα τρία Μπουσίντο που έχουν εμφανιστεί ιστορικά στην Ιαπωνία, ο Μισίμα διαλέγει το πιο αυστηρό, το πιο φανατικό, σε όλους τους σκοπούς τοποθετεί τον εθελούσιο θάνατο, αυτόν χωρίς το παραμικρό κάλυμμα, πάνω από τη συμφιλίωση με το κενό. Η επιλογή του αυτή κρύβει εντέλει και τον πιο βαθύ ανθρωπισμό. “Αν εκτιμούμε τόσο πολύ την αξιοπρέπεια της ζωής, γιατί δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε και την αξιοπρέπεια του θανάτου; Κανένας θάνατος δεν μπορεί να θεωρηθεί μάταιος”.
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Ένα σημείωμα για το «φασισμό» του Μισίμα
Το Χαγκακούρε κι εγώ
Το Χαγκακούρε είναι ζωντανό σήμερα
Το Χαγκακούρε και ο συγγραφέας του Τζότσο Γιαμαμότο
Η ιαπωνική εικόνα του θανάτου
Επίμετρο
Σελίδες 112
