Περιγραφή
Το λιμάνι της Πάτρας έπαιξε – και συνεχίζει να παίζει – πρωταγωνιστικό ρόλο όχι μόνο για την πόλη αλλά και για την χώρα. Την εποχή της ακμής του εξαγωγικού εμπορίου της σταφίδας, το λιμάνι της Πάτρας ήταν το μεγαλύτερο εξαγωγικό λιμάνι της Ελλάδας, έχοντας ξεπεράσει και το λιμάνι της Σύρου το οποίο κυρίως είχε εσωτερικό διαμετακομιστικό χαρακτήρα. (Το λιμάνι του Πειραιά άρχισε να αναπτύσσεται αργότερα).
Ο επιμελητής του βιβλίου Λεωνίδας Σωτηρόπουλος έχει συλλέξει τις προσωπικές μαρτυρίες πλήθους ανθρώπων που είχαν στενή σχέση με το λιμάνι: σταφιδέμπορους, ιδιοκτήτες και υπαλλήλους ναυτιλιακών γραφείων, εργάτες κ.α.
Μέσα από τον προφορικό τους λόγο, ο οποίος καταγράφηκε αυτούσιος, παρουσιάζεται λοιπόν όχι μόνο το λιμάνι της Πάτρας, αλλά και η κοινωνική και οικονομική ζωή της εποχής. Μαθαίνουμε για τον περίφημο Φάρο της Πάτρας, για την διαφορετική τοπολογία της παραλιακής ζώνης, για τους σκονισμένους καρόδρομους και τις μαούνες που ξεφόρτωναν τα πλοία, τα ‘κόλπα’ των σταφιδεμπόρων…
Οι περισσότερες από τις μαρτυρίες είναι απολαυστικές: καθηλώνουν με την παραστατικότητά τους και το βιβλίο θα μπορούσε κάπως τολμηρά – αλλά όχι αναίτια – να χαρακτηριστεί ως ένα γραπτό ‘ντοκυμαντἐρ’.
Οπωσδήποτε το Μαρτυρίες για το λιμάνι των Πατρών πριν το ’60 είναι ένα βιβλίο που αποτελεί πηγή για τον ιστορικό, αλλά και καταγραφή-αφήγηση ζωής για όλους εμάς, τους υπόλοιπους.
(από την παρουσίαση της έκδοσης)
Σελίδες 156
